«Είμαι του ήλιου η θυγατέρα, η πιο απ’ όλες χαϊδευτή... Κωστής Παλαμάς, «Η ελιά»

Νοέμβρης... και το "μουρελάκι " της αυλής μας, φορτωμένο καρπό, περίμενε τους μικρούς μας ραβδιστάδες και μαζωχτές να το "ξεφορτώσουν". Κι ήταν αλήθεια μια γιορτή!

Με κέφι, αγάπη και πολύ ζωντάνια, "ραβδίσαμε"...

Σηκώσαμε τα "ελαιόπανα"....

Μαζέψαμε με τα χεράκια μας τις πεσμένες  έξω ελιές μας...

Ξεχωρίσαμε με πολύ μεράκι κι όρεξη τον καρπό από τα κλαδιά και τα φύλλα...

Πήραμε τα καλάθια μας...

Και γεμίσαμε τα τσουβαλάκια μας!!!

Με το τελείωμα της δουλειάς, στήσαμε και το γλέντι με τις κοντυλιές του Κ. Μουντάκη!

Το αξίζαμε και με το παραπάνω!!!! Οι ελιές μας, πήραν το δρόμο για το λιοτρίβι! Ο μπαμπάς της Αλεξάνδρας και του Στράτου, ανέλαβε να τις μεταφέρει και να μας φέρει το λάδι μας!!!

Ευχαριστούμε πολύ!!!

Και του χρόνου με την υγειά μας!!!!!