Μαθαίνω να λέω "Όχι"...

Η αθωότητα, η άγνοια κινδύνου, η ευπιστία, είναι σαφώς αναπόσπαστα χαρακτηριστικά της παιδικής ηλικίας!Και αυτή η αθωότητα είναι που τα κάνει τόσο αξιολάτρευτα αλλά ταυτόχρονα  ευάλωτα  απέναντι σε κινδύνους που καιροφυλακτούν, μεταμφιεσμένοι με τη μάσκα της  "αγάπης"! Και εδώ, αρχίζει η ευθύνη των ενηλίκων, γονέων ή εκπαιδευτικών, να τα θωρακίσουν, χωρίς να τα τρομοκρατήσουν ή να καταστρέψουν αυτή τους την αθωότητα, απέναντι σε κακόβουλα άτομα! Πρέπει να ξέρουν πότε να λένε  όχι και να τα απενοχοποιήσουμε,  σε περίπτωση που παρ' όλα αυτά, βρεθούν, γεγονός που όλοι απευχόμαστε, μπροστά σε μια δύσκολη κατάσταση! Έτσι, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με το θέμα στο σχολείο μας, και μετά από τη συζήτηση   καταλήξαμε σε κάποιους βασικούς κανόνες, που λένε...

• 1. Δεν μιλάμε σε ξένους.
• 2. Δε δεχόμαστε δώρα ή γλυκά.
• 3. Δεν ανοίγουμε την πόρτα σε ξένους.
• 4. Δεν μπαίνουμε ποτέ σε άγνωστα αυτοκίνητα. 

Και επιπλέον, μέχρι που μπορεί να φτάσει η οικειότητα που δεχόμαστε από ένα άγνωστο άτομο, γιατί βέβαια δεν είναι ευτυχώς, όλοι οι άγνωστοι κακόβουλοι...

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, παρακολουθήσαμε και το πολύ καλό βιντεάκι, "Το μυστικό της Νίκης" και όλοι μαζί είπαμε ότι 

"Το σώμα μας μας ανήκει"

https://www.youtube.com/watch?v=gyzEcIgogFg

με την ευχή, ποτέ μα ποτέ, να μη βρεθούν αντιμέτωπα με τέτοια άτομα!!!!