Η ώρα του φαγητού, του διαλείμματος ,πλησιάζει η σκέψη να φάμε στα τραπεζάκια στο αίθριο,στην αυλή ενθουσιάζει τα παιδιά ,μια φωνούλα ακούγεται " όμως κυρία; μπορούμε να φάμε στη Ροδιά;" " Αγαπημένη! τόσα μέρη στην αυλή είναι υπέροχα δεν μας ενοχλεί η μάσκα, μμμμ ίσως λίγο ή πολύ όμως περνάμε υπέροχα κοντά στη φύση Η αυλή μας είναι τέλεια αλλά η Ροδιά αγαπημένη, όπως είπαμε.
Να φάμε, να παίξουμε να χορέψουμε,να καθίσουμε, να βγάλουμε φωτογραφία, να τη στολίσουμε τα Χριστούγεννα και ας μην είμαστε σχολείο και φυσικά να τη ζωγραφίσουμε! Μα ναι είναι μαγικά! Δεν την χορταίνουμε. Και βέβαια δεν σταματάμε να την παρατηρούμε.Το φθινόπωρο τα ρόδια χωρίς φύλλα το χειμώνα , την άνοιξη φύλλα και λουλούδια και τώρα μικρά πράσινα ρόδια πόσες αλλαγές και πόσο ωραίο να το ανακαλύπτουν σιγά σιγά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου