Ένα ωραίο φύλλο, έτοιμο για φύτεμα αφού έχει βγάλει ήδη ριζούλες, από τη μαμά του Στέλιου μας, μαθητή μας από την περσινή χρονιά....
Κι ένας παλιός κουβάς σφουγγαρίσματος, ο οποίος δεν μπορεί πια να χρησιμοποιηθεί γιατί έσπασε το πάνω κομμάτι...
Ε σιγά, θα πει κανείς το σπουδαίο πράγμα, θα φυτέψετε στον κουβά, και ποιος δεν το κάνει. και θα είχε και δίκιο όποιος το έλεγε ίσως, αλλά για μας αλλού είναι το σημαντικό! Και αυτό είναι ότι ο κουβάς αυτός, ήρθε στο σχολείο μας, από μια μανούλα που δεν έχει τώρα παιδάκι σε μας...Είχε βέβαια τρία παιδιά που φοίτησαν πριν! Το Γιώργο, το Μιχάλη και τη Χρυσή! Και αισθανόμαστε τόσο ζεστά, που οι μανούλες μας, μαζί με τα παιδιά μπαίνουν στο πνεύμα της "επαναχρησιμοποίησης", όχι μόνο όταν είναι κοντά μας, αλλά και μετά την αποφοίτηση τους. Και περνούν να ρωτήσουν αν θα ήταν κάτι χρήσιμο σε μας, και να φέρουν υλικά. Η ύπαρξη συνέχειας είναι το σπουδαίο! Και να, λοιπόν το αποτέλεσμα.
Όλοι οι μικροί κηπουροί, με τη σειρά βοηθούν να γεμίσει χώμα ο κουβάς...
Το λουλούδι φυτεύεται...
ποτίζεται
και το μεταφέρουμε στον ήλιο για να καλύψουμε όλες τις ανάγκες του!
Συνεργαζόμαστε, περιμένουμε τη σειρά μας, ένα φύτεμα, πολλά μαθήματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου