Η μαντινάδα συνοδεύει τη χαρά, τη λύπη και κάθε στιγμή της ζωής στην Κρήτη! Και κάτι που είναι πια ξεχασμένο για τα καλά, κατά πως φαίνεται, αλλά το διαβάσαμε κι εμεις στο
http://karmanor.gr/el/article/pio-erotικο-glyko-kritikon
και μας άρεσε πολύ, ήταν η ζαχαρωτή μαντινάδα! Και είπαμε να το γνωρίσουμε και σε άλλους, γι αυτό το αναβιώσαμε και στα σχολειά μας, το 4ο και το 1ο Νηπιαγωγείο Μουρνιών!Παραθέτουμε ένα απόσπασμα, από την πηγή του...
Κείμενα - φωτογραφίες ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ
"Ήταν το... πιο ερωτικό γλύκισμα των παλιών Κρητικών. Γι' αυτό και σπάνια το έτρωγε κανείς μόνος του! Το γλύκισμα της συντροφιάς, της παρέας, των πανηγυριών, των μαντεμάτων και των αμφίσημων νοημάτων εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις αρχές της δεκαετίας του 1970 έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία πολλών δεκαετιών. Κανένα άλλο τοπικό γλυκό δεν γνώρισε τέτοιες δόξες, κανένα άλλο δεν παρασκευάστηκε σε τέτοιες ποσότητες, κανένα άλλο δεν πρόσφερε τόση χαρά, τόσα γέλια, τόσες εκπλήξεις.
Ο λόγος για την κρητική μαντινάδα. Κι όταν λέμε μαντινάδα δεν εννοούμε μόνο τα γνωστά δεκαπεντασύλλαβα ομοιοκατάληκτα δίστιχα (διατυπωμένα στο κρητικό γλωσσικό ιδίωμα και με ήθος επίσης κρητικό), εννοούμε το εκπληκτικό εφεύρημα μιας άλλης εποχής, τον συνδυασμό του στίχου με το γλύκισμα. Κάποιος ζαχαροπλάστης ή κάποιος ευρηματικός Κρητικός σκέφτηκε κάποτε, μάλλον προς τα τέλη του 19ου αιώνα, να συνδυάσει την τεχνολογία με την παράδοση. Τύπωσε μαντινάδες σε μικρά και λεπτά χαρτάκια, τα τύλιξε σε σχήμα οδοντογλυφίδας και τα πέρασε σε ζαχαρένια δακτυλίδια. Αυτό ήταν! Η ιδέα διαδόθηκε γρήγορα σ' όλη την Κρήτη. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν καινούργια επαγγέλματα, άνοιξαν καινούργιες βιοτεχνίες και αναπτύχθηκαν οικοτεχνικές δραστηριότητες από τις οποίες έζησαν πολλές - πολλές οικογένειες στην Κρήτη.
Με τις γλυκές μαντινάδες της Κρήτης ασχοληθήκαμε και στο παρελθόν. Το 1995, όταν περιγράψαμε το γλύκισμα και παραθέσαμε τη συνταγή του στο βιβλίο μας για την Κρητική Διατροφή (Μ. και Ν. Ψιλάκης, "Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα", εκδ. ΚΑΡΜΑΝΩΡ - σελ. 406-408) και το 2015, όταν συγκεντρώσαμε στοιχεία για την ιστορική εξέλιξη του στο περιοδικό ΥΠΕΡ Χ (τεύχος 74, σελ. 24-38, βλ και http://www.xalkiadakis.gr/el/yper-x-2015-74)"
"Ήταν το... πιο ερωτικό γλύκισμα των παλιών Κρητικών. Γι' αυτό και σπάνια το έτρωγε κανείς μόνος του! Το γλύκισμα της συντροφιάς, της παρέας, των πανηγυριών, των μαντεμάτων και των αμφίσημων νοημάτων εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις αρχές της δεκαετίας του 1970 έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία πολλών δεκαετιών. Κανένα άλλο τοπικό γλυκό δεν γνώρισε τέτοιες δόξες, κανένα άλλο δεν παρασκευάστηκε σε τέτοιες ποσότητες, κανένα άλλο δεν πρόσφερε τόση χαρά, τόσα γέλια, τόσες εκπλήξεις.
Ο λόγος για την κρητική μαντινάδα. Κι όταν λέμε μαντινάδα δεν εννοούμε μόνο τα γνωστά δεκαπεντασύλλαβα ομοιοκατάληκτα δίστιχα (διατυπωμένα στο κρητικό γλωσσικό ιδίωμα και με ήθος επίσης κρητικό), εννοούμε το εκπληκτικό εφεύρημα μιας άλλης εποχής, τον συνδυασμό του στίχου με το γλύκισμα. Κάποιος ζαχαροπλάστης ή κάποιος ευρηματικός Κρητικός σκέφτηκε κάποτε, μάλλον προς τα τέλη του 19ου αιώνα, να συνδυάσει την τεχνολογία με την παράδοση. Τύπωσε μαντινάδες σε μικρά και λεπτά χαρτάκια, τα τύλιξε σε σχήμα οδοντογλυφίδας και τα πέρασε σε ζαχαρένια δακτυλίδια. Αυτό ήταν! Η ιδέα διαδόθηκε γρήγορα σ' όλη την Κρήτη. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν καινούργια επαγγέλματα, άνοιξαν καινούργιες βιοτεχνίες και αναπτύχθηκαν οικοτεχνικές δραστηριότητες από τις οποίες έζησαν πολλές - πολλές οικογένειες στην Κρήτη.
Με τις γλυκές μαντινάδες της Κρήτης ασχοληθήκαμε και στο παρελθόν. Το 1995, όταν περιγράψαμε το γλύκισμα και παραθέσαμε τη συνταγή του στο βιβλίο μας για την Κρητική Διατροφή (Μ. και Ν. Ψιλάκης, "Κρητική Παραδοσιακή Κουζίνα", εκδ. ΚΑΡΜΑΝΩΡ - σελ. 406-408) και το 2015, όταν συγκεντρώσαμε στοιχεία για την ιστορική εξέλιξη του στο περιοδικό ΥΠΕΡ Χ (τεύχος 74, σελ. 24-38, βλ και http://www.xalkiadakis.gr/el/yper-x-2015-74)"
Και μερικές φωτογραφίες από την "ετοιμασία" του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου